17 Comments

Referencias (TrackBacks)

URL de trackback de esta historia http://verbascum.blogalia.com//trackbacks/22131

1	De: Vendell Fecha: 2004-10-11 23:12
Un googlewhack: "sintoístas radicales". Por "budistas radicales" salen dos referencias, pero la verdad es que no se imagina a uno de esos con katana.

2	De: peke Fecha: 2004-10-11 23:24
Debeu de deixar aberto, conectado ou non sei qué palabra usar algo que case todo o blog aparece en cursiva.

3

De: peke Fecha: 2004-10-11 23:32

Aí hai tantos compoñentes ou factores que para entendelos cumprimiría un master de anos e non de meses. "Por ser nuevos", "por ser chinos"... ¡En fin!, probablemente por ser distintos. Non sei se observo ben, pero observo que nas xeracións máis novas hai unha perda absoluta de fronteiras, non físicas, senón éticas, morais ou o que sexa. Para eles o que separa o lóxico e comprensible do contrario non existe. ¿Cáesme mal ou insultáchesme? Pois toma catanazo ou tiro entre cella e cella; non, non podemos resolvelo cunhas boas pallougadas á porta do instituto entre ti e mais eu; hai que implicar a tododios que é máis espectacular. Os límites entre o lóxico e o delirante cada vez están máis borrosos porque como todo vale... Menos a vida, que xa non vale nada.

4	De: peke Fecha: 2004-10-11 23:35
2ª liña, quixen dicir "cumpriría".

5

De: Anónima Fecha: 2004-10-11 23:51

Peke, es que a las nuevas generaciones nadie les enseña nada que no sirva para ganar dinero el día de mañana. Sus padres no hablan con ellos, les encienden la tele para que se callen y no molesten y les compran regalos para quedarse con la conciencia tranquila. No hablan con los amigos: juegan a la gameboy en el patio del recreo y a la playstation en casa. Me sorprende una discusión por un balón de fútbol. Los profesores pasan de enseñar normas de comportamiento civilizadas: no tienen herramientas para imponerlas y si se dirijen a los padres estos los ignoran. ¿Qué se puede esperar de una persona que adquiere su visión del mundo mayoritariamente a través de la tele y de los videojuegos? Pues una desconexión con la realidad y una irresponsabilidad tremenda. Que tristeza y que miedo :(

6

De: Akin Fecha: 2004-10-12 00:00

A ver, non sei se é cousa de novas xeracións ou é que agora esas cousas se ven máis. O que é claro e que asistimos a unha velocidade de cambio social vertixinosa, non só cambiamos da civilización da industria á da información, se non que dentro dista a evolución continúa a acelerarse a ritmos frenéticos. E ás xeracións que nos colle en medio é normal que non saibamos moi ben quenes somos ou que facemos aquí. Eu mesmo me fago esa pregunta varias veces ó día e sego sen ter resposta, non teño nada claro se os meus problemas laborais veñen de falta de ambición ou porque me falla esta, non sei se estou sen parella porque me falta tenrura ou porque me sobra. E dende logo non sei como demos podería meterme nunha hipoteca. Imaximo que esos rapaces valenciáns tampouco saben moi ben quen son ou que queren.

7

De: peke Fecha: 2004-10-12 00:16

Akin, todos fomos adolescentes e sabemos de sobra o ingrata que é esa etapa da vida, pero non se nos ocorría saír á rúa a pegar tiros para matar a quen fose. Cesare (ao que lle levo algúns anos) dicíame que el vía violencia na tele, pero que seus pais estaban con el mentres a vía. Os anos nos que impartín clase vin moito abandono por parte dos pais, pero nada comparable ao que sae nos periódicos día tras día, e menos ao que puxo Vendell no post. Cada vez entendo menos cousas deste mundo; será que cambia tan rápido qeu non me dá tempo a reciclarme. Aínda que tampouco me molesta en exceso non entender o que está pasando. E deixo aquí un pensamento que me repite coma o allo: facer un fillo é doado; o difícil está en facer del un ser humano.

8	De: eledhwen Fecha: 2004-10-12 00:57
Eu teño outra reflexión que me deixaron fai un tempo: "Para levar un auto téñenche que conceder un permiso que se supón che dan cando estás preparado, pero non compre permiso algún para ter un fillo". Deume (e dame) moito que cavilar.

9

De: dorvisou Fecha: 2004-10-12 01:59

Pois a min hai unha pregunta que me está todolos días magoando por dentro, ¿estarei perdendo o tempo? Non so os profesores ou os pais temos culpa da violenta agresividade dos nosos xóvenes. Hai outros poderes mediáticos que nos non podemos controlar, chámeselle politicos ou culturais. Eu mesmo non podo tampouco controlar o contido de programas da tv que están adicados os nenos e menos proibirlle vela tv, só podo medirlle o tempo que pasa fronte a ela.

10

De: Akin Fecha: 2004-10-12 08:46

Peke, sobre o que eu quería reflexionar é sobre outra cousa, o chamado cambio de civilización. Hai cincocentos anos un rapaz nacía con uns valores que eran constantes no seu crecemento. Os mandamentos eran sempre os mesmos, así como o concepto de ben e mal. Agora dubido que eu o teña claro, e moitísimo menos un rapaz de doce anos dos de agora. O egoísmo é malo dinlle, pero tes que ser moi egoísta para o mundo laboral, o racismo é malo, pero que cabróns esos chinos que fabrican calzado máis barato que o noso, ímoslle queimar a nave industrial onde o fan, tes que aforrar, pero merca ésto e ésto e estoutro porque se non és un paria social, estuda como un condenado, sabendo que tras vintecatro anos estudiando non tes traballo asegurado e o mellor érache preferible estudiar ata os 16 e comezar un oficio. A familia é o primeiro, pero a metade das familias sepáranse antes de chegar o rapaz á adolescencia, e eso cando a ves porque os dous traballan, e dende logo os dous traballan bastante máis das 40 horas que marca a ley, e que hai que pagar a hipoteca... Hoxe non parece haber blanco e negro, todo son matices de gris, e todos esos matices son cambiantes, as cousas son brancas hoxe e negras mañá. Non debe ser doado medrar con todo ese caos. (Esquecémonos que esos alumnos que insultaban ós chinos son os fillos dos que hai un par de semáns lle pegaron lume ás prantas de calzado do pai do da katana, sembra ventos...)

11

De: peke Fecha: 2004-10-12 18:46

Si, Akin, o mundo en que medran hoxe os rapaces é complexo, contraditorio e complicado a máis non poder. Pero comprender iso non soluciona nada; haberá que enfrontar a educación doutro xeito. O actual sistema educativo non funciona, está comprobado; un rapaz que non quere estudiar vese na obriga de facelo até que cumpra os 16, abúrrese na aula porque non lle interesa nada do que lle contan, pero non pode buscar unha alternativa até que chegue ao límite dos 16. ¿Que fai esa xente? Intentar aburrirse o menos posible durante as horas de clase, e para iso molesta a todo o mundo e fai o pallaso ou o que se tercie. A educación que recibe na casa adoita ser máis que permisiva, ignora o significado da palabra NON e de todo o que implique esforzo e traballo continuado, porque a familia tampouco llo esixiu no seu momento. Claro que hai perda de valores, pero iso explícase tamén vendo en qué se converteron, por exemplo, as campañas electorais; case ninguén fala do seu programa; as máis das veces esgrimen descalificacións do contrario, insultos e aproveitan calquera cousa para reprocharse mutuamente estupideces varias. O primeiro problema está na familia, aínda que ben mirado, a familia é resultado da sociedade na que vive. E así vai. Eu non teño solucións. Cando traballaba, algúns compañeiros preguntábanme cómo conseguía que Pepe ou Pericán me traballasen. Pois non o sei. Quizais porque os trataba como persoas, pero con man dura. Digo eu por dicir algo, porque fórmulas máxicas non hai. Sospeito que eu me comprometía co que facía e eles non ou non tanto. En fin, que non sei en qué radica atinar ou errar cos adolescentes. ¿En escoitalos? Pode ser.

12	De: Akin Fecha: 2004-10-12 18:56
Tampouco teño respostas Peke, só que estos días estou a darlle voltas a esas cousas raras chamadas valores e non teño demasiado claro cales son os vixentes hoxe en día se é que hai algún.

13

De: peke Fecha: 2004-10-12 19:15

Polo que eu observei e observo, agora estamos no mundo do "todo vale con tal de que a min me vaia ben, me produza pracer ou me conveña". E claro, non todo vale. Porque os dereitos de cada un rematan onde empezan os dos demais; non se pode pretender pasar por riba deles sen máis. O respecto, aínda que soe caduco, para min implica moitos outros valores, como se estivesen enganchados igual ca cereixas nun cesto. Tamén se trata de reciprocidade: se A respecta a B, B respecta a A. Se actuásemos con sensatez e sentido común... O tema é tan amplo que mellor será que pare.

14	De: Akin Fecha: 2004-10-12 19:25
Peke, compartimos moitos deses valores, de feito teño toda unha teoría filosófica sobre a liberdade como fundamento dunha ética persoal e social. Pero non é o que eu ou tí cremos, se non o que é socialmente aceptado e estimulado.

15	De: Vendell Fecha: 2004-10-12 20:08
Co seu permiso incorporo estes comentarios (especialmente o número 10) ao argumentario persoal sobre os tempos modernos. Gracias

16

De: Anónima Fecha: 2004-10-13 00:51

Peke 13, enlazando con Akin 10: El problema del individualismo no es solo que ignora algo tan básico como que los derechos individuales de uno acaban donde empiezan los de los demás. Es que con esa teoría al final nos va peor a todos colectivamente, porque no nos unimos para defender nuestros derechos colectivos. Por ejemplo la jornada de 8h. Por ejemplo, los derechos de los chinos inmigrantes que fabrican calzado más barato porque son ilegales sin SS, sin baja maternales, sin paro...

17

De: Anónima Fecha: 2004-10-13 01:02

Y estoy con Vendell, habeís dicho muchas cosas interesantes, muy bien dichas que no se prestan a ser comentadas sino a reflexionar sobre ellas. De entre todo lo dicho, me quedo personalmente con aquello de que es fácil tener un hijo, lo díficil es hacer de él un ser humano. Y añadiría un ser humano feliz. Porque si intentas enseñar otros valores tampoco luego encuentran con facilidad su sitio en este mundo en el que vivimos.