2008-04-29
A mente bilingüe
Xurxo Mariño Alfonso é o autor dunha interesantísima serie de pezas de divulgación científica publicadas polo Consello da Cultura Galega, aínda que si non atopan os libros poden baixalos de balde aquí e acolá.
Nunha destas pezas, a titulada A mente bilingüe cita unha serie de estudos científicos que amosan os efectos da adquisición dunha nova lingua sobre a estrutura e funcionamento do cerebro. Segundo parece unha zona da cortiza parietal implicada na fluidez verbal aumenta de densidade, e este incremento é maior nas persoas que teñen máis desenvoltura para falar a nova lingua. Pero antes de que saian correndo a mercar un manual de chinés (a vantaxe competitiva do futuro inmediato) avísolles de que non é o mesmo aprender a segunda lingua de cativo que de adulto, xa que neste caso cada unha das linguas se procesa de maneira independente, en rexións do cerebro separadas (…) coma se o cerebro infantil tivese máis recursos para meter todo no mesmo saco. Pero falar mais dunha lingua non só lles vai permitir ter un cerebro máis denso e mellor cableado, senón que as persoas bilingües son máis rápidas realizando determinadas tarefas cognitivas (…) vantaxe (que) se fai máis evidente coa idade, de tal xeito que se suxire que o bilingüismo é unha protección moi eficaz contra o deterioro mental, ou, nas palabras dos autores: “It appears, therefore, that controlled processing is carried out more effectively by bilinguals and that bilingualism helps to offset age-related losses in certain executive processes”.
Pois iso, como di o Xurxo, cheers, salud, saúde
¶
posted by vendell 23:42
6 Comments
Referencias (TrackBacks)
URL de trackback de esta historia http://verbascum.blogalia.com//trackbacks/57088
Comentarios
1
|
De: Blanca |
Fecha: 2008-05-04 17:20 |
|
No tiene que ver con la estructuración de los cerebros bilingües, pero me pregunto qué le empuja a usted a usar el castellano o el gallego a la hora de escribir un post.
Una vez leí en un post de Peke que dos mujeres conversando cambiaban de lengua según la seriedad del tema que estuvieran tratando, y en otro blog contaba uno, que con sus amigos sólo empleaban el gallego si entre ellos se proponían explícitamente hablarlo.
Ambos ejemplos me chocaron mucho porque con el catalán esto no ocurre. Cuando a alguien le hablo en catalán, es siempre en catalán, se hable de lo que se hable. Y lo mismo si empleo el castellano. NO se cambia de idioma.
¿Tienen sus post escritos en gallego un plus de desenfado que a mí, por no ser gallega, se me escapa?
|
2
|
De: Vendell |
Fecha: 2008-05-04 21:04 |
|
Empujar empujar... digamos que hay una ligera inclinación a que las cosas que ocurren más o menos en gallego salgan en gallego. Gravedad, más que desenfado.
|
3
|
De: cossimo |
Fecha: 2008-05-04 23:47 |
|
"hay una ligera inclinación a que las cosas que ocurren más o menos en gallego salgan en gallego."
?????
Debo deducir que a viaxe aos Ancares ocorreu en castelán.
|
4
|
De: Vendell |
Fecha: 2008-05-05 00:28 |
|
Non. A excursión aos Ancares foi fundamentalmente galegofalada. Por eso o da lixeira inclinación e o mais ou menos.
|
5
|
|
This is a well-thought of piece that made it easy for people to understand the whole point.
|